Eenmaal in Wageningen aangekomen en ingeschreven te zijn, kon er gestart worden. Samen met een wandelmaat splitsten we ons bijna direct af voor de 40 kilometer-lus. Deze ging onderlangs de Wageningse Berg, langs de Rijn, richting Rhenen. De regen leek in eerste instantie mee te vallen, maar gaandeweg toch maar de poncho aangedaan. De natuur was wel erg mooi zo langs bos en water, maar toch is het allemaal net wat minder mooi dan op een zonnige dag. We gingen onder de Rijnbrug van Rhenen door, om via de uiterwaarden in Rhenen aan te komen. Daar zou de eerste rust zijn in café/restaurant Cunera (op 8,8 km). Daar even wat opgedroogd onder het genot van een bakkie leut. We gingen weer door in de gestaag neerdalende regen. We passeerden de erebegraafplaats, waar nu vele bloemen en kransen lagen. Er even bij stilgestaan, wat foto's genomen, en nu ging het bos met een bezoekje vereerd worden. Dat was best wel modderig en glibberig, maar het was nog te doen. Eenmaal uit het bos ging het weer op richting Wageningen. Het werd zowaar droog! Eerst een heel stuk langs De Grift, daarna door de landerijen bij Wageningen. Na wat geslinger door de bebouwde kom, kwamen we bij de 2e rust. Dit keer bij VV ONA (op ong. 19km). Daar allebei een bakje tomatensoep genomen, wat overigens zeer goed smaakte!
Op naar de volgende rustpunt, die we zouden overslaan. Langs de Wageninger Universiteit, en door een aantal woonwijken met ook veel vrijstaande huizen. De regen kwam ook weer terug, toen we aankwamen bij een volgende voetbalvereniging aan, VV SKV (op 26,5 km). Even naar binnen gegaan voor de controle. De regen stroomde ondertussen flink naar beneden, en we werden het bos weer ingestuurd. Hier was het echt een flinke modderpoel. Na veel glibberen en springen, kwamen we gelukkig weer uit op de verharde weg. Dat verharde bleef tot aan de Wageningse Berg, die we deze keer gingen 'beklimmen'. In de regen nog steeds, met veel zijwind. Af een toe een mooi uitzicht over de Rijn, en uiteindelijk was daar de laatste rust voor de finish, dit keer bij hotel De Wageningse Berg (op 32,5 km). Een spiksplinternieuw hotel, vernamen we. Daar eerst heerlijk onderuitgezakt een kop cappuccino en een heerlijke appeltaart weggewerkt. Vanuit het hotel, dat bovenop de Wageningse Berg staat, was er een prachtig uitzicht. Helaas was het buiten zo vochtig, dat het uitzicht behoorlijk somber was.
Nu ging het op voor de laatste 7 kilometer. Door een park, waar het echt glibberen was. Een tijdje later werden we in de richting van de uiterwaarden geleid, langs een oude steenfabriek. Voordat we daar weer uit gingen, werden we nog opgewacht door wat paarden, die geen stap wilden verzetten. Dus dan er maar gewoon tussendoor. Gelukkig waren ze heel lief! ;-) We werden Wageningen weer ingeleid, waarna we aankwamen bij de finish. Het regende nog steeds, maar heb mezelf aardig droog kunnen houden! Een herinnering opgehaald, en weer op naar huis. Het was wel een mooie tocht, de bepijling was goed, maar soms wat beperkt. Ik ga hier vast nog eens terug komen, maar wel als het wat beter weer is, om wat meer van de omgeving te zien en er dus ook wat meer van te genieten :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten