Op de heenweg twijfelde ik, de 35 km of toch de 25 km doen? Besloten om me in te schrijven voor de 25 km, ook omdat ik thuis nog wat dingetjes wilde doen. Achteraf gezien ben ik blij dat ik deze keuze gemaakt had.
Vanaf de start bij Bezoekerscentrum De Hoep ging het door het bos over een verhard pad. Beetje slingerend vervolgde de route zich, en links en recht zoefden mountainbikers en hardlopers voorbij. Na ruim 5 km was daar de eerste stempelpost. Vanaf daar wat klimmetjes door het bos tot aan een splitsing. Toen ging het fout. Een bordje met grote felgele pijlen gaf aan rechtdoor te gaan over onverhard pad. Op de routekaart zag ik echter dat we over een verhard pad moesten. Ik ben toch maar de pijl gevolg, maar na een kleine kilometer omgedraaid. Dit kon niet kloppen. Terug bij het bordje met pijlen hing daarboven een andere pijl met een aantal afstanden, die de andere kant op wees. Over verhard pad. Hier was dus iets helemaal mis. De groep verwarde mensen werd groter, maar de meesten vervolgden hun weg over het verharde pad. Maar goed ook, dat was de goede route. De andere route was namelijk van de 35 km. Beetje zuur als je daar halverwege achter zou komen en je zou maar 15 km willen lopen ;-)
Het pad liep regelrecht naar het strand. Op de routekaart was al duidelijk te zien dat er een flink stuk over het strand gelopen moest worden, maar liefst 6,5 km. Aangekomen op het strand bleek deze ook niet echt heel gemakkelijk te bewandelen. Er was niet echt een verhard stukje strand. Of het was zo nat dat je 10 cm naar beneden zakte, of het was mul, of het bestond uit allemaal schelpen. Ook de wind was behoorlijk, maar goed te doen. Na 4,5 km was daar de 2e stempelpost. Dat was een pittig stukje, maar er kwam nog 2 km aan. Nou, die was heel erg zwaar. Er kwam een buitje opzetten, waardoor de wind fors toenam. Half tegen de wind in hangend was het zowat vooruit ploeteren. Net voordat ik het strand af moest, begon het te hagelen. Het striemde over het gezicht, dus ik ben even gaan hollen naar de stranduitgang. En wat voor één! Stijl omhoog in heel erg mul zand. Puffend en hijgend kwam ik boven. In al de jaren dat ik wandel ben ik nog nooit buiten adem geweest. Vandaag was dat voor het eerst. Wat was dit een zwaar stuk! Bovenop de duin loonde het uitzicht gelukkig wel!Nu ging het een flink stuk door de duinen, meest over onverhard pad. Af en toe pittige klimmetjes, dus de benen gaven dat wel aan. Nog even met 2 vrouwen opgelopen om wat te kletsen, en daarna de route alleen verder afgelegd. Het zonnetje scheen heerlijk! Ook na de 3e stempelpost bleef de zon maar branden. Heerlijk temperatuurtje op deze manier. Aan het einde liep de route nog over een camping, waarna de finish in zicht kwam. Mijn doel was binnen 4,5 uur. Dat is op het nippertje gelukt. Halverwege had ik dat doel al haast opgegeven door de zwaarte van deze tocht. Ben uiteindelijk heel tevreden, en ook blij dat ik dus de 35 niet heb gedaan. Dan had ik nog minder kunnen doen thuis.
De prijs was overigens best hoog. 6 euro, 5 euro als wandelbondlid. Echter kreeg je onderweg af en toe een stuk fruit, en je kreeg een zeer duidelijke routekaart in kleur! mee. Wat dat betreft kreeg je er wel wat voor terug. Een aanrader deze tocht, want hij is prachtig! Maar wees wel berekend op zware gedeeltes ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten